بسم الله
عید فطر یکی از دو عید بزرگ اسلامی است که در روز اول ماه شوال برگزار می شود. مسلمانان پس از یک ماه روزه و عبادت پروردگار چشم به راه این روز بزرگ هستند و این روز را جشن می گیرند. عید فطر بدرقه ای است بر ماه رمضان، در این روز روزه حرام است و گویی پس از یک ماه اطاعت از پروردگار همگان در ضیافتی که از سوی رب العالمین تدارک دیده می شود شرکت می کنند. صبح عید فطر در همه شهرها و روستاهای سرزمین های اسلامی نماز عید فطر با تشریفات خاصی برگزار می شود.
 این ها رو گفتم که باب سخن را باز کرده باشم در مبحث بالا توی خواننده بهتر از من نویسنده میدانی این مشق را!
ماه رمضان امسال هم به پایان رسید. ماهی پر از زیباییها و لطافتها، استغفار و نیایشها و لبریز از درخشش شبانگاهی و سحرگاهی، در گرگ و میش سحر اشک ریختن و در زردی افطار چشم به آسمان خدا دوختن. ولی این ماه مبارک با همه برکاتش برای عاشقان تلخ و دردناک بود. تمامی لذتها و شادیهایش چون لبخندی بر لبان یتیمی بود که بر لب می نشیند اما با گذشتن زمان و توجه به خود در می یابد که غم عظیمی او را از غصه لبریز کرده است. غم تنهایی، غم بی کسی یعنی نبود مهربان سایه پدر.
زمانی که هلال نقره فام ماه شوال نمایان شود، همه در هیاهو و شادی به یکدیگر تبریک می گویند. شادی می کنند و جشن وسروری به پا می سازند؛ می روند و میایند. کام یکدیگر را شیرین می کنند و از اینکه توانسته اند امسال هم یک ماه میهمان پروردگار عالم باشند، به خود می بالند.
اما در میان این شعور و شعف عده ای نگاهشان به آسمانی دیگر است و گویی دمادم چشم به راه حلول ماهی دیگرند. آنان منتظران مهدی موعود (عج الله) اند. ماهی که با آمدنش خورشید درخشان قالب تهی خواهد کرد، محبت پنهان تاریخ که از شرق حجاز طلوع خواهد کرد و طلألو طلیعه اش تا بیکران کهکشانها رهسپار می شود، چنان جشن و سروری در دل شیعیان به پا خواهد کرد که اندکی غم در آن جای ندارد.
پس بیایید ما هم در این عید باشکوه دست به شکوه برداریم و همراه ندبه کنندگان درگاه ربوبی عرضه داریم که «این الاقمار المنیره؟» همه با هم تعجیل در ظهور تنها قمر باقی مانده از زهرای اطهر سلام الله علیها را تمنا کنیم.
شاید این زبانی که یک ماه تشنگی کشیده با قلبی که سالهاست تشنه حضور است، همساز شود و ستونهای ملکوت الهی را به لرزه درآورد و ای کاش! سال دیگر نماز عید فطر را با حضورش به پا داریم.